"Ustanowienie Najświetszego Sakramentu Ołtarza" (7)

"Po Komunii Królowej niebios Boski Zbawiciel podał przemieniony chleb apostołom, aby się nim podzielili. Nadał im w ten sposób godność kapłańską, jako przyszłym założycielom Kościoła chrześcijańskiego."

("Mistyczne Miasto Boże", Maria z Agredy, wyd. Michalineum 2005, rozd. XXXVI)

"Ustanowienie Najświetszego Sakramentu Ołtarza" (6)

"Następnie Jezus wziął cząstkę przemienionego chleba i wręczył ją Archaniołowi Gabrielowi, aby ją zaniósł i podał Najświętszej Maryi Pannie. Było to poniekąd wynagrodzeniem dla aniołów, że nie im lecz ludziom pozostała powierzona tak wzniosła kapłańska godność.
Maryja przyjęła Komunie świętą z rąk niebiańskiego księcia jako pierwsza po swym Najświętszym Synu. Najświętszy Sakrament został złożony w Sercu Najświętszej Maryi Panny jako we właściwej świątyni i w cyborium Najwyższego. Spoczywał tam aż do Zmartwychwstania Pana Jezusa, tj. do owej godziny, w której św. Piotr odprawił pierwszą Mszę świętą i dokonał pierwszej konsekracji. Tak więc ta „prawdziwa manna” wraz z całym prawem Ewangelii była przechowana w Maryi, tej żywej Arce Przymierza, jak niegdyś w Arce Przymierza Mojżesza leżały przechowane zapowiedzi prawa Nowego Zakonu."

("Mistyczne Miasto Boże", Maria z Agredy, wyd. Michalineum 2005, rozd. XXXVI)

"Ustanowienie Najświetszego Sakramentu Ołtarza" (5)

"Zbawiciel podniósłszy Najświętszy Sakrament w górę, podzielił Go i najpierw Sam przyjął Komunię świętą jako pierwszy i najwyższy Arcykapłan. Objawił nam przy tym, z jaką czcią i szacunkiem powinniśmy przyjmować Jego Przenajświętsze Ciało.
Od tego czasu Najświętsze Człowieczeństwo Pana Jezusa zrzekło się, aż do mającej nastąpić śmierci, wszelkiej pociechy i radości.
Najświętsza Maryja Panna widziała w objawieniu, jak jej Boski Syn przyjął Najświętszy Sakrament ofiarowując się w Nim dla Zbawienia ludzi."

("Mistyczne Miasto Boże", Maria z Agredy, wyd. Michalineum 2005, rozd. XXXVI)

"Ustanowienie Najświetszego Sakramentu Ołtarza" (4)

"Najświętsza Panna obok wielkości tego wyświadczonego ludziom dobrodziejstwa widziała również niewdzięczność śmiertelników i postanowiła z całej duszy i ze wszystkich sił starać się zadośćuczynić Ojcu odwiecznemu i Najświętszemu Synowi za naszą obojętność."

("Mistyczne Miasto Boże", Maria z Agredy, wyd. Michalineum 2005, rozd. XXXVI)

"Ustanowienie Najświetszego Sakramentu Ołtarza" (3)

"Następnie Arcykapłan, Jezus Chrystus, podniósł swoje przemienione Ciało i swoją przemienioną Krew, aby wszyscy obecni podczas tej pierwszej Mszy świętej oddali hołd Najświętszemu Sakramentowi.
Podczas tego aktu Najświętsza Panna i św. Jan doznali szczególnego oświecenia. Poznali, jak pod postacią chleba i wina obecny jest żywy i prawdziwy Jezus Chrystus, na mocy nierozdzielnego połączenia Jego Przenajświętszej Duszy z Jego Ciałem i Krwią. Poznali również, że w Najświętszym Sakramencie obecne są wszystkie trzy Osoby Bóstwa – Ojciec, Syn i Duch Święty. Najwyższe oświecenie było udziałem Królowej niebios.
Wszyscy obecni poznali również skuteczność słów przemieniających, wymawianych przez kapłana nad chlebem i winem – prędzej ziemia i niebo przeminą aniżeli forma przemienienia utraci swą siłę." (cdn)

("Mistyczne Miasto Boże", Maria z Agredy, wyd. Michalineum 2005, rozd. XXXVI)

"Ustanowienie Najświetszego Sakramentu Ołtarza" (2)

"Następnie Zbawiciel wziął z talerza chleb i modlił się w duchu do Ojca niebiańskiego, aby na mocy słów, które wypowie, On, Jezus, po wsze czasy, dopóki istnieć będzie Kościół, był obecny w Hostii. Wzniósł oczy do nieba i rzekł słowa konsekracji, czyli przemienienia nad chlebem, przez co przemienił go w swoje prawdziwe Ciało. Słowa konsekracyjne wyrzekł również nad kielichem, przez co przemienił wino w Swą prawdziwą Krew.

W chwili gdy Jezus wymawiał słowa konsekracyjne, dał się słyszeć głos Odwiecznego Ojca: „Ten Jest mój Syn ukochany, którego sobie upodobałem do końca świata. Będzie On przebywał pomiędzy ludźmi, dopóki będzie trwać ich wygnanie.” To samo powiedziała też Osoba Ducha Świętego. Najświętsze Człowieczeństwo Chrystusa połączone z Osobą Słowa oddało teraz największy pokłon Bóstwu ukrytemu w sakramencie swego Ciała i Krwi.

Dziewicza Matka upadłszy twarzą na ziemię, oddała pełen czci i szacunku hołd swemu Synowi obecnemu w Sakramencie. Potem hołd Panu Jezusowi oddali wszyscy aniołowie." (cdn)

("Mistyczne Miasto Boże", Maria z Agredy, wyd. Michalineum 2005, s. 217)

"Ustanowienie Najświętszego Sakramentu Ołtarza" (1)

Przez całe swoje życie Boski Zbawiciel objawiał nieograniczoną miłość ku ludziom; wszystkie Jego czyny były dowodem takiej miłości.
W ostatnich godzinach życia Pan Jezus zapragnął okazać tę miłość w jeszcze silniejszy sposób. Kiedy przybył do domu, w którym miał odbyć ze swymi uczniami Ostatnią Wieczerzę, w niewysłowionej pokorze umył nogi swoim apostołom, w tym nawet zdrajcy Judaszowi.
Maryja również przebywała w domu Wieczerzy, ale w osobnym pomieszczeniu, skąd w duchu widziała wszystko, co czyni Jej Boski Syn i brała w tym udział duchowy.

Po obrządku mycia nóg Zbawiciel zasiadł z dwunastu apostołami do stołu i zażądał chleba i wina. Chleb położył na talerzu a wino nalał w kielich.
Następnie przemówił do apostołów, a Jego słowa, jak ogniste strzały miłości przenikały serca słuchających. Pan Jezus objawił ponownie wzniosłe tajemnice swojego Bóstwa i Człowieczeństwa oraz dzieła Odkupienia. Polecił uczniom zjednoczenie się w miłości, co zapewni im miłość odwiecznego Ojca. Pozwolił im zrozumieć, że wybrał ich aby założyli nowy Kościół i ustanowili prawo łaski, a także odnowił w nich wewnętrzne światło dotyczące wzniosłości i godności swej najczystszej dziewiczej Matki. (cdn)

("Mistyczne Miasto Boże", Maria z Agredy, wyd. Michalineum 2005, s. 217)