Chrystus uobecniający się we Mszy świętej, ukrzyżowany z Golgoty, wciąż jest obecny, wciąż wznosi się między niebem a ziemią, żeby jednać ludzi z Bogiem i jednoczyć ich z tym uwielbieniem, jakie sam oddaje: z uwielbieniem adoracji, odkupiającym uwielbieniem Słowa Wcielonego. Z Ofiarą Eucharystii łączyć się należy w głębinach duszy Słowa-Odkupiciela i przez Jego uwielbienia, dziękczynienia, błagania oraz wynagradzające zadośćuczynienie trzeba przeniknąć aż do nieskończonej miłości Serca Chrystusowego. Cztery klasyczne cele Ofiary Eucharystycznej, wynikające z cnoty religijności, winny być związane, jak ze swym źródłem, z życiem teologicznym duszy Słowa Wcielonego. (cdn)
(Michał Maria Philipon OP "Trójca Święta i życie wewnętrzne duszy", 1937 r.,
wyd."Flos Carmeli", Poznań 2002, s. 248)
O poczwórnym celu ofiary Mszy św.
Głównym celem, dla którego Pan Jezus ofiarę Mszy św. ustanowił, jest, żeby w Religii Chrystusowej i w Kościele, przez Pana Jezusa założonym, był zewnętrzny, widzialny sposób oddawania czci Panu Bogu należnej, i to czci Boga godnej i Jemu najmilszej. Jak w Starym Zakonie przepisał Sam Pan Bóg różne ofiary, które były tylko figurą tej ofiary Nowego Zakonu, tak też Pan Jezus, Założyciel Nowego Zakonu, obmyślił i ustanowił sam tę ofiarę, która ma być jedyną najświętszą ofiarą Nowego Zakonu.
Ogólnym, pierwszorzędnym więc celem ofiary Mszy św. jest oddanie czci Panu Bogu należnej.
W tym ogólnym celu mieszczą się jeszcze cele szczegółowe, a te są poczwórne:
Pierwszym jest: oddanie Panu i Bogu naszemu tej najwyższej i największej czci, jaka się Jemu, jako naszemu Stwórcy, jako naszemu Początkowi i naszemu ostatecznemu Celowi i Końcowi od nas należy. Ofiarowanie Mszy św. jest właśnie najlepszym oddaniem tego największego hołdu Panu i Bogu Naszemu!
Drugim celem Mszy św. jest dziękczynienie za wszystkie łaski i dary otrzymane od Pana i Boga naszego; - ofiarowanie Mszy św. jest najmilszą podzięką od nas Panu Bogu złożoną.
Trzecim głównym celem Mszy św. jest przebłaganie Pana i Boga naszego za liczne grzechy i winy nasze, jak też i za kary przez nie zasłużone; - i tu znowu nie ma dzielniejszego środka nad ofiarowanie Mszy św., tak za żywych, jak i za umarłych.
Czwartym wreszcie celem Mszy św. jest uproszenie, tak sobie, jak i drugim, od Pana Boga łask tak duchowych, jak i doczesnych nam potrzebnych, do czego ofiarowanie Mszy św, jest środkiem najdzielniejszym.
Wielebna służebnica Boża, Katarzyna Emmerich, która od Pana Boga miewała częste objawienia, tak opisuje otrzymane objawienie o Mszy św.:
"Zrozumiałam jakie to szczęście, że wiele Mszy św. odprawia się na świecie, bo przez to wiele kar zasłużonych, wiele klęsk i nieszczęść publicznych bywa odwróconych. Widziałam jak wielkie błogosławieństwa i łaski Boskie spływają na tych, którzy uczęszczają na Msze św., jak przez to praca ich staje się pożyteczną, zasługi się pomnażają... jak często jedna osoba z rodziny, która Mszy św. słuchała, przynosi błogosławieństwo Boskie dla całego domu!"
ks. Feliks Cozel TJ "Msza święta, jej obrzędy, korzyści i sposoby słuchania", Kraków 1917, ss. 23, 31, 39-40.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz